Με τον COVID-19 , όλοι καταλάβαμε ότι έχουμε κληρονομήσει ένα φαρμακευτικό σύστημα που ισχυρίζεται ότι μειώνει τον ανθρώπινο πόνο, αλλά δεν φαίνεται να λειτουργεί όταν το χρειαζόμαστε περισσότερο. Σε όλο τον κόσμο οι άνθρωποι κάνουν τις ίδιες ερωτήσεις: «Γιατί τα δεδομένα για τον COVID είναι μυστικά;», «Γιατί τα κρίσιμα φάρμακα κοστίζουν τόσο πολύ;» και «Υπάρχει άλλη προσέγγιση;». Θα ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στην υπάρχουσα διαδικασία ανάπτυξης φαρμάκων και στη συνέχεια θα προτείνουμε ένα νέο μοντέλο ανοιχτού κώδικα που θα ευθυγραμμίζεται περισσότερο με μια πολιτική δημόσιας υγείας.
Το βασικό πρόβλημα με το υπάρχον φαρμακευτικό επιχειρηματικό μοντέλο είναι το υψηλό κόστος της ανάπτυξης νέων φαρμάκων που αναγκάζει τις εταιρείες να είναι μυστικές και να μεγιστοποιούν τα κέρδη. Επί του παρόντος, το μέσο κόστος για τη διάθεση ενός νέου φαρμάκου στην αγορά των ΗΠΑ είναι 2 δισεκατομμύρια δολάρια για περίοδο 12,5 ετών. Επιπλέον, το 80% των κλινικών δοκιμών καθυστερεί ή κλείνει λόγω της δυσκολίας εύρεσης των σωστών ασθενών.
Με την έναρξη του COVID η εκτέλεση κλινικών δοκιμών μεγάλης κλίμακας είναι ακόμη πιο δύσκολη. Οι ασθενείς σήμερα σπάνια συμμετέχουν σε φυσικές κλινικές δοκιμές λόγω του κινδύνου μόλυνσης και του βάρους του ταξιδιού και της ασθένειας. Πολλοί ασθενείς πιστεύουν ότι η έλλειψη διαφάνειας είναι ένα αντικίνητρο συμμετοχής.
Τα στελέχη των φαρμακευτικών προϊόντων που είναι υπεύθυνα για την εποπτεία των εξελίξεων για την ανάπτυξη των φαρμάκων και την προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας (IP) έχουν πλέον αρχίσει να αισθάνονται την πίεση του κοινού να μοιραστούν τις επιστημονικές γνώσεις τους και τις δοκιμαστικές αποτυχίες τους, αλλά διστάζουν να το πράξουν. Οι περιορισμοί IP και η έλλειψη κοινής χρήσης επιβραδύνουν την ανάπτυξη όχι μόνο ενός φαρμάκου αλλά και της χρήσης αυτού του φαρμάκου για διαφορετικές εφαρμογές. Η συσσώρευση επιστημονικών πληροφοριών βλάπτει όλους μέσω της περιττής παράλληλης ανάπτυξης. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στο σύστημα λόγω της έλλειψης διαφάνειας.
Ακόμη και όταν είναι επιτυχής, η τρέχουσα διαδικασία φαρμακευτικής ανάπτυξης συχνά παράγει θεραπείες που είναι πολύ ακριβές. Για παράδειγμα, το φάρμακο Folotyn για τη θεραπεία του περιφερικού λεμφώματος των Τ κυττάρων, μια μορφή καρκίνου του αίματος, μπορεί να κοστίζει 793.870 $ ετησίως. Το πρόβλημα με το φαρμακευτικό μοντέλο είναι ότι οι εταιρείες μεταφέρουν συχνά το κόστος από ένα αποτυχημένο φάρμακο σε ένα επιτυχημένο φάρμακο. Στη συνέχεια, το βαρύ κόστος των αποτυχημένων φαρμάκων μεταφέρεται σε ασθενείς που εξαρτώνται από ένα εντελώς διαφορετικό φάρμακο αυξάνοντας περαιτέρω το οικονομικό βάρος.
Η ανταγωνιστική πίεση μεταξύ φαρμακευτικών εταιρειών σημαίνει ότι δεν υπάρχει οικονομικό κίνητρο για κοινή χρήση αποτυχημένων δοκιμαστικών δεδομένων μεταξύ εταιρειών ή υπαλλήλων δημόσιας υγείας. Από τη σκοπιά της δημόσιας υγείας, η τρέχουσα κατάσταση είναι μη βιώσιμη. Ο κόσμος χρειάζεται μια διαφορετική προσέγγιση.
Δανειζόμενη από τη βιομηχανία λογισμικού, η διαδικασία ανάπτυξης ανοιχτού κώδικα παρέχει ένα εναλλακτικό μοντέλο για την ανάπτυξη και παραγωγή φαρμακευτικών προϊόντων. Ενώ η φαρμακευτική ανάπτυξη ανοιχτού κώδικα δεν είναι νέα ιδέα, τα νέα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα κινητά τηλέφωνα και οι υπολογιστές cloud μπορούν να μειώσουν το κόστος εκτέλεσης δοκιμών μεγάλης κλίμακας σε πολλές χώρες. Το πιο σημαντικό με την επέκταση του μεγέθους των δοκιμών σε ανθρώπους, μπορεί να βελτιωθεί η ποιότητα της ανάλυσης και να αποφευχθούν ακριβές αποτυχίες δοκιμής Φάσης 2 και 3. Ένα φαρμακευτικό μοντέλο ανοιχτού κώδικα ανοίγει επίσης την πόρτα για παράλληλη ανάπτυξη φαρμάκων σε πολλές ομάδες – κάτι οικονομικά αδύνατο για ακόμη και τις μεγαλύτερες φαρμακευτικές εταιρείες, καθώς μπορούν να στοιχηματίσουν μόνο σε ένα μόνο φάρμακο.
Οι τεχνολογίες που επιτρέπουν την υποστήριξη φαρμακευτικής ανάπτυξης ανοιχτού κώδικα είναι οι ίδιες που χρησιμοποιούνται για την ανάπτυξη λογισμικού. Η διαδικτυακή διάσκεψη επιτρέπει στους επαγγελματίες του ιατρικού τομέα να μοιράζονται τα δεδομένα του πραγματικού κόσμου σε όλες τις ζώνες ώρας, όπως και οι ομάδες ανάπτυξης λογισμικού. Τα δεδομένα ασθενών μπορούν να συλλεχθούν σε εφαρμογές κινητών τηλεφώνων που ανωνυμοποιούν την ταυτότητα και φορτώνονται με ασφάλεια σε pools δεδομένων που βασίζονται σε cloud, όπως οι εφαρμογές μέσων κοινωνικής δικτύωσης που συλλέγουν και αποθηκεύουν δεδομένα παιχνιδιών ή αγορών. Τα δεδομένα μπορούν στη συνέχεια να αναλυθούν από προγράμματα μηχανικής μάθησης που έχουν τη δυνατότητα επεξεργασίας Petabytes δεδομένων εντός ωρών παρόμοια με το πώς δημιουργούνται τα προφίλ συμπεριφοράς υψηλής ανάλυσης σήμερα. Αυτές οι νέες τεχνολογίες,, παρέχουν στο ιατρικό προσωπικό της πρώτης γραμμής και σε υπαλλήλους δημόσιας υγείας σε όλο τον κόσμο την ευκαιρία να κατέχουν το αποτέλεσμα των κλινικών τους δοκιμών.
Χωρίς την ανάγκη της μυστικότητας των δεδομένων, ανοίγει η πόρτα για παγκόσμια συνεργασία μεταξύ ανεξάρτητων ερευνητών και μικρών περιφερειακών κατασκευαστών σε μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ). Τα δεδομένα δοκιμής μπορούν επίσης να κοινοποιηθούν σε ασθενείς και στο ευρύ κοινό που δημιουργεί εμπιστοσύνη μέσω της διαφάνειας.
Με την κατάλληλη εφαρμογή της, η φαρμακευτική ανάπτυξη ανοιχτού κώδικα βοηθά όλους τους εμπλεκόμενους- από ασθενείς και φορείς δημόσιας υγείας έως τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες – αποφεύγοντας τα δαπανηρά λάθη. Επιπλέον, οι φαρμακευτικές εταιρείες μπορούν να επικεντρωθούν σε νέους τομείς όπως η νανο-βασισμένη στόχευση κυτταρικών επιπέδων φαρμάκων ανοιχτού κώδικα. Επομένως, ο στόχος των φαρμακευτικών προϊόντων ανοιχτού κώδικα δεν είναι να εξαλείψουν τις υπάρχουσες εταιρείες αλλά να επιτρέψουν ένα ευρύτερο σύνολο προϊόντων σε διαφορετικά σημεία τιμών, όπως το λογισμικό ανοιχτού κώδικα δεν έχει εξαλείψει τις κερδοσκοπικές εταιρείες.
Αν θέλουμε να προχωρήσουμε σε έναν πιο δίκαιο και υγιή κόσμο, πρέπει να μάθουμε από τη βιομηχανία λογισμικού. Διαθέτουμε τα εργαλεία, τα δίκτυα, τους επιστήμονες και τους κατασκευαστές που διανέμονται σε ολόκληρο τον κόσμο για να επιτύχουμε την φαρμακευτική ανάπτυξη ανοιχτού κώδικα. Τώρα χρειαζόμαστε μόνο το θάρρος να το κάνουμε.
Πηγή άρθρου: https://horasis.org