Ένας διεθνής αγώνας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων βρίσκεται σε εξέλιξη για την ανάπτυξη του εμβολίου για τον COVID-19 και η πρόοδος γίνεται με ταχύτητες ρεκόρ, αλλά και με εθνικιστικούς, ανταγωνιστικούς τόνους. Εάν και όταν επινοηθεί ένα αποτελεσματικό εμβόλιο, η παραγωγή του θα απαιτήσει μια άνευ προηγουμένου προσπάθεια εμβολιασμού ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Ωστόσο, για τη χώρα που εφευρίσκει ένα ασφαλές και αποτελεσματικό εμβόλιο, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, θα είναι πολιτικά δύσκολο να εξαχθούν εμβόλια προτού εμβολιαστεί ο ίδιος ο πληθυσμός της. «Η μόνη λύση», είπε ο επιστήμονας για την ανάπτυξη εμβολίων, Σάντι Ντάγκλας στους The New York Times, «είναι να φτιάξουμε πολλά εμβόλια σε πολλά διαφορετικά μέρη». Αλλά πως?
Η σύναψη συμβάσεων χρηματοδότησης του δημόσιου τομέα με τους κατασκευαστές εμβολίων αποτελεί βασικό στοιχείο για την αντιμετώπιση αυτής της μελλοντικής πρόκλησης διανομής. Αλλά στις Ηνωμένες Πολιτείες, φαίνεται να υπάρχουν κάποιες ανησυχητικές τάσεις.
Έρευνα και Ανάπτυξη (Ε&Α) εμβολίων και δημόσιο χρήμα
Η Έρευνα και Ανάπτυξη (Ε&Α) εμβολίων πρώιμου σταδίου βασίζεται συχνά σε σημαντικές επενδύσεις του δημόσιου τομέα, και αυτό ισχύει σίγουρα για τον COVID-19. Υπάρχουν τουλάχιστον 26 εμβόλια που υποβάλλονται σε δοκιμές σε ανθρώπους, εννέα από τα οποία βρίσκονται στη Φάση 3. Εάν τα αποτελέσματα καταδεικνύουν ασφάλεια και αποτελεσματικότητα, οι ρυθμιστικές αρχές θα εγκρίνουν άδεια εμβολίου που θα επιτρέψει στον οργανισμό που το εφηύρε να ξεκινήσει την παραγωγή και διανομή.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχουν πολλές εταιρείες με ενεργά συμβόλαια Ε&Α εμβολίων COVID-19 που χρηματοδοτούνται με μεγάλα ποσά χρημάτων φορολογουμένων. Για παράδειγμα, η εταιρεία Moderna, η οποία έχει εμβόλιο στις δοκιμές Φάσης 3, έχει λάβει συμβόλαιο αξίας περίπου 955 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ. Συμβάσεις σαν αυτές εμπίπτουν συνήθως στη δικαιοδοσία της Bayh-Dole Act του 1980, ενός νόμου που παρέχει στην εταιρεία εφευρέσεως αποκλειστική άδεια για το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του προϊόντος. Αλλά αυτός ο νόμος παρέχει επίσης διασφαλίσεις – «δικαιώματα εισόδου» – που επιτρέπει στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση να ανακαλέσει την άδεια αποκλειστικότητας εάν η κατοχυρωμένη με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας εφεύρεση δεν διατεθεί στο κοινό υπό «λογικούς όρους».
Η υπερτιμολόγηση – ουσιαστικά ζητώντας από τους φορολογούμενους να πληρώσουν δύο φορές για το εμβόλιο, αφού υποστηρίξει την έρευνα και την ανάπτυξη και στη συνέχεια και πάλι για την αγορά του πραγματικού εμβολίου – θα ήταν ένα παράδειγμα μιας κατάστασης στην οποία θα μπορούσαν να ισχύσουν δικαιώματα εισόδου. Σε αυτό το σενάριο, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα μπορούσε να ανακαλέσει τα αποκλειστικά δικαιώματα από την εταιρεία εφευρέσεως και να χορηγήσει νέες άδειες σε άλλες εταιρείες για να προχωρήσουν στην κατασκευή και τη διανομή.
Υπάρχει, ωστόσο, ένας εναλλακτικός μηχανισμός που ονομάζεται “Other Transaction Agreements” (OTA) που επιτρέπει στις ομοσπονδιακές υπηρεσίες να συνάπτουν νομικά δεσμευτικές συμβάσεις Ε&Α που δεν εμπίπτουν στους τυπικούς τύπους που εποπτεύονται από τις διατάξεις της Bayh-Dole. Οι συμβάσεις με βάση την ΟΤΑ, επομένως, εξαιρούνται από τις διατάξεις ασφαλείας «march-in» που θεσπίστηκαν από την Bayh-Dole. Αρκετά τρέχοντα εμβόλια και άλλες συμβάσεις Ε&Α που σχετίζονται με το COVID-19 εμπίπτουν στις OTA.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι κυβερνητικές υπηρεσίες των Η.Π.Α. έκαναν μια ρητή επιλογή να συνάψουν OTA με αυτές τις εταιρείες. Κατά συνέπεια, οι φαρμακευτικές εταιρείες που λαμβάνουν κεφάλαια θα μπορούσαν ενδεχομένως να χρεώσουν υπερβολικά υψηλές τιμές για τη θεραπεία ή το εμβόλιο COVID-19 και η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν έχει δυνατότητα προσφυγής για ανάκληση της αποκλειστικής άδειας πώλησης εμβολίου που χρηματοδοτείται από τους φορολογούμενους.
Σύμφωνα με τις OTA, οι μεγάλες χρηματοοικονομικές επενδύσεις της Αμερικής στην ανάπτυξη εμβολίων COVID-19 θα μπορούσαν να επιτρέψουν στις εταιρείες να ελέγχουν τον τρόπο πώλησης, κατασκευής και διανομής των εφευρέσεών τους. Αλλά για να είμαστε δίκαιοι, τουλάχιστον μία εταιρεία – η Johnson & Johnson – που έλαβε σύμβαση OTA δήλωσε δημοσίως: «Από την αρχή έχουμε αποφασίσει ότι θα το κάνουμε αυτό όχι για κέρδος, έτσι ώστε το εμβόλιο να γίνει προσιτό και διαθέσιμο σε παγκόσμιο επίπεδο. κλίμακα όσο το δυνατόν γρηγορότερα. “
Ανοιχτή ανταλλαγή καινοτομιών: Μια υπόθεση από τη βιομηχανική επανάσταση
Αλλά εάν η κοινωνία πρέπει να εφεύρει γρήγορα και να παραδώσει ένα εμβόλιο – ένα παγκόσμιο κοινό αγαθό – με χρήματα των φορολογουμένων, γιατί οι ομοσπονδιακές υπηρεσίες των ΗΠΑ δημιουργούν ΟΤΑ που παραιτούνται από την ικανότητα της κυβέρνησης να μοιράζεται και να αναπτύσσει αυτές τις εφευρέσεις και διαδικασίες παραγωγής με τον κόσμο;
Πιστεύουμε ότι καθώς η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ εξετάζει τη μελλοντική χρηματοδότηση για την υποστήριξη της παραγωγής εμβολίων, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και οι υπηρεσίες πρέπει να συνάπτουν συμβάσεις με τους προμηθευτές που επιβάλλουν ανοικτή κοινή χρήση όλων των προϊόντων παραγωγής, ελέγχου ποιότητας και διανομής.
Υπάρχει ήδη μια άδεια από το λογισμικό ανοιχτού κώδικα που συνοδεύεται από μια σχετική άδεια πνευματικών δικαιωμάτων που προωθεί την δωρεάν και ευρεία κοινή χρήση: Η “General Public License“. Αυτή η άδεια χρονολογείται από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 σήμαινε ότι σε περίπτωση βελτίωσης, η νέα έκδοση λογισμικού αυτόματα, λογισμικού κληρονομεί αυτόματα την ίδια άδεια με τη μητρική της.
Πιστεύουμε ότι σε μια εποχή παγκόσμιας πανδημίας, ένα ασφαλές και αποτελεσματικό εμβόλιο COVID-19 θα πρέπει να έχει άδεια χρήσης με ιδιότητες τύπου General Public License.
Αποδεικνύεται, ότι στις πρώτες μέρες της Βιομηχανικής Επανάστασης, σε μια προσπάθεια ταχείας ανάπτυξης τυποποιημένων εξαρτημάτων μικρών όπλων, ο Στρατός των ΗΠΑ και το Springfield Massachusetts Armory έδωσαν στους εργολάβους ανοιχτή πρόσβαση σε σχέδια νέου εξοπλισμού κατασκευής με τη ρητή απαίτηση ότι εάν βελτιωθούν οι μηχανές ή οι διαδικασίες που σχετίζονται με αυτά, έπρεπε να μοιραστούν αυτές τις καινοτομίες με τα εθνικά οπλοστάσια και τους ανταγωνιστές τους. Εάν αυτοί οι οργανισμοί δεν συμμορφωθούν, πιθανότατα θα στερηθούν μελλοντικές ευκαιρίες από συμβάσεις. Στην ουσία, το οπλοστάσιο καθιέρωσε μια πολιτική σύναψης συμβάσεων παρόμοια με την άδεια GPL που εφευρέθηκε περίπου 150 χρόνια αργότερα, η οποία στη συνέχεια οδήγησε σε ταχεία καινοτομία.
Μια πανδημία απαιτεί κοινή χρήση ανοιχτού κώδικα
Ευτυχώς, ορισμένες φαρμακευτικές εταιρείες, εθνικές κυβερνήσεις, μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί όπως το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates και διεθνείς οργανισμοί όπως το Coalition for Epidemic Preparedness Initiatives – που υποστηρίζει την ανάπτυξη εμβολίων – εφαρμόζουν πολιτικές που αγκαλιάζουν το άνοιγμα και την κοινή χρήση και όχι την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας.
Οι αξιωματούχοι του Coalition for Epidemic Preparedness Initiatives δήλωσαν ότι όλες οι χρηματοδοτικές συμφωνίες τους απαιτούν «τα κατάλληλα εμβόλια να είναι διαθέσιμα για πρώτη φορά στους πληθυσμούς όταν και πού χρειάζονται για να τερματίσουν ένα ξέσπασμα ή να περιορίσουν μια επιδημία, ανεξάρτητα από την ικανότητα πληρωμής». Αυτή είναι μια σημαντική αρχή.
Ωστόσο, όταν υπάρχει ένα ασφαλές, αποτελεσματικό εμβόλιο COVID-19, οι ΗΠΑ και άλλες εθνικές κυβερνήσεις πρέπει να συνάψουν συμβατικές συμφωνίες με εταιρείες που παρέχουν δίκαιη και λογική χρηματοδότηση για να καλύψουν το κόστος τους ή ακόμη και κάποιο εύλογο περιθώριο κέρδους, ενώ εξακολουθούν να απαιτούν την ανοιχτή κοινή χρήση τις διαδικασίες παραγωγής εμβολίων, διασφάλισης ποιότητας και ταχείας παγκόσμιας διανομής.
Φυσικά, η ταχεία παγκόσμια διανομή είναι μόνο ο αρχικός στόχος. Για να είναι βιώσιμη, θα είναι απαραίτητη μια κρίσιμη μάζα κατασκευαστών εμβολίων στις αναπτυσσόμενες χώρες, μαζί με ένα σύστημα υποστήριξης για αυτούς τους κατασκευαστές που παρέχει ρυθμιστική καθοδήγηση και πρόσβαση σε νέες συνθέσεις.
Ο πιο μακροπρόθεσμος στόχος πρέπει να είναι η δημιουργία βιώσιμης ικανότητας παραγωγής εμβολίων σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Αυτό απαιτεί ένα σύστημα υποστήριξης που αξιοποιείται μέσω του ΠΟΥ και των σχετικών οργανισμών, όπως η Gavi, για να παρέχει ρυθμιστικές οδηγίες και πρόσβαση σε νέες διατυπώσεις μέσω αυτής της διαδικασίας ανοιχτού κώδικα.
Πηγή άρθρου: https://theconversation.com/