Η αρχή της υποστήριξης των δημιουργών του 21ου αιώνα, είναι η ιδέα ότι, η νομοθεσία περί πνευματικών δικαιωμάτων θα πρέπει να αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα όλων των δημιουργών, όχι μόνο εκείνων που υποστηρίζονται από παραδοσιακές βιομηχανίες πνευματικών δικαιωμάτων. Οι δημιουργοί του YouTube, οι remixers, οι fan artists και οι ανεξάρτητοι μουσικοί (μεταξύ άλλων), είναι όλοι μέρος της κοινότητας των δημιουργών που ενθαρρύνουν την πολιτιστική πρόοδο και την καινοτομία .
Οι τεχνολογικές εξελίξεις στον 21ο αιώνα, έχουν ανοίξει πολλές νέες δυνατότητες για τους δημιουργούς να δημιουργήσουν και να διανείμουν τα έργα τους. Με τις ψηφιακές τεχνολογίες και το διαδίκτυο, είναι εξαιρετικά εύκολο να αντιγράψετε και να μοιραστείτε τη δημιουργικότητα. Είναι επίσης εύκολο για τους χρήστες να λαμβάνουν και να μοιράζονται την εργασία των άλλων χωρίς την άδειά των δημιουργών. Και ενώ σε μερικές από αυτές της περιπτώσεις, η αντιγραφή και η κοινή χρήση έργων θα μπορούσε πιθανότατα να είναι παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων, υπάρχουν και άλλοι τρόποι μοιράσματος που θα πρέπει να επιτρέπονται. Το πρόβλημα είναι ότι η νομοθεσία μας, αδυνατεί να κάνει μια διάκριση. Για παράδειγμα, πολλές καθημερινές και αβλαβείς δημιουργίες στο διαδίκτυο, αποτελούν παραβίαση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, όπως η δημιουργία ενός αστείου meme που βασίζεται σε ένα έργο πνευματικής ιδιοκτησίας. Πιστεύουμε ότι αυτό το είδος των καθημερινών δράσεων-συμπεριλαμβανομένης της ανάμιξης ή μετατροπής υφιστάμενων έργων σε νέα δημιουργίες, θα πρέπει να είναι δυνατές χωρίς να αποτελούν παραβίαση του νόμου.
Υπάρχει μια μεγάλη παρανόηση σχετικά με τα διάφορα είδη της κοινής χρήσης. Το περιεχόμενο που δημιουργείται από τους χρήστες έχει μια κακή φήμη. Το περιεχόμενο των χρηστών περιλαμβάνει μια μεγάλη ποικιλία έργων, όπως memes, tweets, και τα blogs. Και συχνά συνδέεται λανθασμένα με την “πειρατεία” και το ‘file-to-file sharing’ περιεχομένου με πνευματικά δικαιώματα, όπως μια ολόκληρη κινηματογραφική ταινία online.
Ωστόσο, θα πρέπει να διακρίνουμε την “πειρατεία” από το περιεχόμενο που δημιουργείται από χρήστες από τις κλασσικές περιπτώσεις παραβίασης πνευματικών δικαιωμάτων. Υπάρχουν δύο κατηγορίες περιεχομένου που έχει δημιουργηθεί από τoυς χρήστες.
Η πρώτη κατηγορία είναι πρωτότυπο περιεχόμενο που δημιουργήθηκε χωρίς τη χρήση έργων με πνευματικά δικαιώματα τρίτων, το οποίο στη συνέχεια φορτώθηκε σε πλατφόρμες όπως το YouTube ή το Twitter. Φυσικά αυτό το είδος του περιεχομένου πρέπει να προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα του δημιουργού (και φυσικά, οι άλλοι θα πρέπει να είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν και να επαναχρησιμοποιήσουν αυτό το περιεχόμενο, σύμφωνα με τους περιορισμούς και τις εξαιρέσεις της άδειας που το διανέμει ο δημιουργός). Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει περιεχόμενο που μετατρέπει έργα που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα, σε νέες δημιουργίες για μη εμπορικούς σκοπούς, με τέτοιο τρόπο που δεν έρχονται σε σύγκρουση με την κανονική εκμετάλλευση του πρωτότυπου έργου. Αυτό είναι το περιεχόμενο που επί του παρόντος δεν προστατεύεται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία, αλλά θα πρέπει να επιτρέπεται.
Το δικαίωμα να μετατρέπει κάποιος μια εργασία, χρησιμοποιώντας ένα πνευματικό έργο, χωρίς να παρεμβαίνει με την εκμετάλλευση του πρωτότυπου έργου, θα πρέπει να υπάρχει, όταν η μετασχηματιστική εργασία έχει μοιραστεί για μη εμπορικούς σκοπούς. Όλοι μας έχουμε γίνει δημιουργοί. Θα πρέπει να αγκαλιαστεί αυτό, και να γίνει νόμιμη η τροποποίηση έργων. Έτσι ενισχύεται η πολιτιστική πολυμορφία, η καινοτομία της πολιτιστικής έκφρασης στο διαδίκτυο. Έχει γίνει μέρος της καθημερινής μας ζωής. Στο Καναδά ήδη έχει εφαρμοστεί με το άρθρο s. 29.21 του νόμου περί πνευματικών δικαιωμάτων. Ελπίζουμε να δούμε μια τέτοια εξαίρεση να επαναληφθεί και σε άλλες χώρες, για να ενδυναμωθούν οι νέοι δημιουργοί που επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν υπάρχοντα έργα και να συμβάλουν στον πολιτισμό στα χρόνια που έρχονται.
Πηγή άρθρου: http://www.communia-association.org