Μία από τις μεγαλύτερες κρυφές προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κόσμος του λογισμικού και της τεχνολογίας είναι η εξελισσόμενη σύγκρουση μεταξύ των παλαιών προμηθευτών ηλεκτρονικών ειδών και του νέου σύμπαντος που ορίζεται από το λογισμικό. Αυτή η σύγκρουση προκύπτει λόγω των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας που είναι ενσωματωμένα στα διεθνή πρότυπα. To Open Source Initiative μαζί με δεκάδες οργανισμούς από όλη την Ευρώπη, θεωρούν ότι τα πρότυπα με ενσωματωμένες πατέντες χρειάζονται διόρθωση επειδή επηρεάζουν ιδιαίτερα και μπορεί να είναι επιβλαβή για τον Ανοιχτό Κώδικα.
Μπορεί να αποτελεί έκπληξη η διαπίστωση ότι ορισμένα υποτιθέμενα «ανοικτά» πρότυπα – συμπεριλαμβανομένων εκείνων που έχουν επικυρωθεί από οργανισμούς ανάπτυξης προτύπων (SDOs) όπως το ISO, το CEN και το ETSI – δεν μπορούν να εφαρμοστούν χωρίς κάποιος να έρθει σε επαφή με τις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου για να αγοράσει μια άδεια. Αυτό περιλαμβάνει Ευρωπαϊκά Εθνικά Πρότυπα, καθώς και άλλα διεθνή πρότυπα που στη συνέχεια ενσωματώνονται σε νομικά κατοχυρωμένους κανονισμούς. Ο λόγος για τον οποίο οι χρήστες προτύπων πρέπει να αγοράσουν άδειες είναι ότι τόσο τα SDOs όσο και οι ρυθμιστικές αρχές επιτρέπουν στα λεγόμενα SEP – «τυποποιημένα βασικά διπλώματα ευρεσιτεχνίας» – να γίνονται ανεκτά λόγω της προσέγγισης των προτύπων σε περιβάλλοντα υλικού.
Συγκρούσεις συμφερόντων
Καθώς τα πρότυπα αναπτύσσονται, τόσο οι SDOs όσο και οι ρυθμιστικές αρχές γνωρίζουν ότι οι εταιρείες που γράφουν τις προδιαγραφές κατοχυρώνουν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ιδέες που ενσωματώνονται στο πρότυπο, ώστε να μπορούν να κερδίζουν από τις υλοποιήσεις αργότερα. Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών που έχουν το χρόνο να συμμετάσχουν σε δραστηριότητες κατάρτισης προτύπων είναι οι υπάλληλοι των εταιρειών που επωφελούνται από τη δραστηριότητα τυποποίησης.
Δεδομένου ότι αυτή είναι μια τόσο προφανώς αντικρουόμενη συμπεριφορά, καλύπτεται με το να πειστούν οι κάτοχοι διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας να συμφωνήσουν ότι θα χρεώνουν μόνο «λογικές» τιμές και δεν θα κάνουν «διακρίσεις» σε βάρος οποιουδήποτε αγοραστή – για παράδειγμα χρεώνοντας περισσότερα από άλλους δικαιοδόχους ή αρνούμενοι τους μια άδεια. Αυτό περιγράφεται ως χρήση όρων “Fair, Reasonable and Non-Discriminatory” (FRAND)
Ας παραλείψουμε προς το παρόν τον τρόπο με τον οποίο αυτό μπορεί να δημιουργήσει ένα αποτελεσματικό καρτέλ (καθώς οι κάτοχοι SEP μπορεί να επιλέξουν να αδειοδοτήσουν τους πάντες εκτός από τους νεοεισερχόμενους στην αγορά να πληρώσουν το πλήρες τίμημα). Αποδεικνύεται ότι υπήρξαν κατηγορίες ότι ορισμένοι ιδιοκτήτες διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας χρησιμοποιούν το κάλυμμα NDA μυστικών-ιδιωτικών-διμερών συμβάσεων με πιθανούς δικαιοδόχους για να κάνουν διακρίσεις και να χρεώνουν παράλογες τιμές. Δεδομένου ότι αυτό φαίνεται ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ κακό ακόμη και για τα SEP, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ολοκλήρωσε πριν από λίγο καιρό μια διαβούλευση για να επαναπροσδιοριστεί , ενδεχομένως, λίγο το «Λογικό» και το «Μη διακριτικό». Παρόλο που ο Ανοιχτός Κώδικας δεν αναφερότανι το OSI εξέτασε το εύρος του με ενδιαφέρον. Οι επιπτώσεις της μη ελεγχόμενης αδειοδότησης FRAND των SEP επηρεάζουν περισσότερο από τις εταιρείες που ασκούν παραδοσιακά πιέσεις στην Επιτροπή και η ευκαιρία να διορθωθούν οι ρυθμίσεις είναι σπάνια. Ως αποτέλεσμα, η OSI πιστεύει ότι η απουσία ανοιχτού κώδικα από αυτήν τη διαβούλευση είναι σοβαρό ζήτημα και μπορεί να αντανακλά ένα τυφλό σημείο για το οποίο πρέπει να ενημερωθεί η Επιτροπή.
Εκτός από τα προβλήματα με πιθανή σύγκρουση συμφερόντων, κατάχρηση προνομίων και εκτίναξη των τιμών που αντιμετωπίζουν όλοι με «αδειοδοτημένα SEPs FRAND», το Open Source έχει ένα άλλο ζήτημα με αυτήν την πρακτική. Οι όροι FRAND υποδηλώνουν ότι όσοι θέλουν να απολαύσουν λογισμικό με SEP που έχουν εφαρμοστεί σε αυτό πρέπει να συμμετάσχουν σε ιδιωτικές διαπραγματεύσεις για να λάβουν μια άδεια εφαρμογής. Αυτό είναι εξαιρετικά τοξικό για τον Ανοιχτό Κώδικα, του οποίου η κύρια πηγή είναι οι ιδιοκτήτες κώδικα που παρέχουν εκ των προτέρων, αδιαπραγμάτευτη, ίση άδεια του λογισμικού με οποιονδήποτε τρόπο – χρήση, βελτίωση, κοινή χρήση, δημιουργία εσόδων, όλα προστατεύονται από μια άδεια δικαιωμάτων που έχει ελεγχθεί και εγκριθεί από το OSI. Κάποιος που εφαρμόζει ένα «πρότυπο» που βαρύνει το SEP δεν έχει αυτή την ελευθερία.
Πώς να διορθωθεί
Η λύση, στο βαθμό που το λογισμικό ανοιχτού κώδικα εφαρμόζει πρότυπα, είναι να συμφωνήσουν οι κάτοχοι δικαιωμάτων να αδειοδοτήσουν εκ των προτέρων τα SEP τους μονομερώς με όρους χωρίς περιορισμούς. Αυτό προσφέρουν στους συμμετέχοντες τα λογισμικά που εξυπηρετούν SDO, όπως το OASIS και το W3C – την επιλογή μιας λειτουργίας αδειοδότησης χωρίς περιορισμούς για νέα πρότυπα, όπου τα SEP έχουν προ-αδειοδοτηθεί σε όλους χωρίς διαπραγμάτευση. Τίποτα από αυτά δεν είναι ιδιαίτερα νέο. Πριν από περισσότερα από 15 χρόνια το OSI επισημοποίησε τις απαιτήσεις για το χειρισμό διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, προκειμένου το σχετικό πρότυπο να μπορεί να εφαρμοστεί ελεύθερα ως Ανοιχτού Κώδικα στις Απαιτήσεις Ανοικτών Προτύπων για Λογισμικό (OSR). Αλλά σήμερα μια συλλογή μεγάλων ιδιοκτητών SEP πιέζει για να αποτρέψει τα αναγνωρισμένα από το κράτος («de jure») SDOs από την εφαρμογή μιας τέτοιας επιλογής.
Η ευρωπαϊκή οικονομία λαμβάνει μια τεράστια ώθηση του ΑΕΠ από τον Ανοιχτό Κώδικα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει μια πολιτική προώθησης και υποστήριξης του. Πιστεύουμε ότι η πλήρης απουσία οποιασδήποτε αναγνώρισης των αναγκών του Ανοιχτού Κώδικα στη διαβούλευση SEP/FRAND είναι μεγάλο πρόβλημα. Εάν ο Ανοιχτός Κώδικας έχει σημασία για αυτούς, η Επιτροπή πρέπει να πει στους de jure SDOs να αφήσουν χώρο και για πρότυπα χωρίς SEP.
Το Open Source Initiative όπως όπως και αρκετοί άλλοι οργανισμοί έστειλαν επιστολές στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την σημασία του ανοιχτού κώδικα στα πρότυπα. Ας ελπίσουμε ότι η Επιτροπή θα ακούσει.
Πηγή άρθρου: https://blog.opensource.org