ΕΛ/ΛΑΚ | creativecommons.gr | mycontent.ellak.gr |
freedom

Αναλύοντας την Digital Fairness Act – Τι πρέπει να κάνει η Ευρώπη τώρα για να τερματίσει τις πιο άθλιες τακτικές της βιομηχανίας της τεχνολογίας

Η ΕΕ σχεδιάζει να προτείνει έναν νόμο για την ψηφιακή δικαιοσύνη για την καλύτερη προστασία των καταναλωτών από παραπλανητικές πρακτικές σχεδιασμού, εθισμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και την διάχυτη διαδικτυακή παρακολούθηση. Σε αυτό το άρθρο παρουσιάζεται  τι σημαίνει αυτό και τι πρέπει να κάνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να τερματίσει τις πιο άθλιες τακτικές των Big Tech.

Τι είναι η έκθεση Digital Fairness Fitness Check και πώς θα επηρεάσει τον επερχόμενο Digital Fairness Act;

Στις 3 Οκτωβρίου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε την πολυαναμενόμενη Έκθεση Digital Fairness Fitness Check. Η έκθεση αποτελεί μέρος μιας συνεχιζόμενης προσπάθειας για την αξιολόγηση του κατά πόσο τα τρέχοντα νομοθετικά μέτρα της ΕΕ ευθυγραμμίζονται με τους στόχους της πολιτικής για την προστασία των καταναλωτών. Αξιολογεί τον αντίκτυπο τριών Οδηγιών που αποτελούν τη βάση της νομοθεσίας της ΕΕ για την προστασία των καταναλωτών:

  1. την οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές,
  2. την οδηγία για τα δικαιώματα των καταναλωτών και
  3. την οδηγία για τους καταχρηστικούς όρους των συμβάσεων.

Η έκθεση είναι πιθανό να έχει μεγάλη επιρροή στη σχεδιαζόμενη πρόταση της Επιτροπής για το Digital Fairness Act, η οποία θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στα ψηφιακά μας δικαιώματα.

Εντάξει, τι λέει η αναφορά Fitness Check;

Η έκθεση δεν προτείνει συγκεκριμένες ενέργειες, αλλά εξακολουθεί να ανοίγει το δρόμο για τον προγραμματισμένο νόμο για την ψηφιακή δικαιοσύνη. Αναμένεται ότι αυτός ο νόμος θα επιχειρήσει αντιμετώπιση επιβλαβών εμπορικών πρακτικών, όπως παραπλανητικά και εθιστικά σχέδια διεπαφής, μάρκετινγκ επηρεασμού και δημιουργία προφίλ στο διαδίκτυο μέσω των οποίων οι εταιρείες τεχνολογίας εκμεταλλεύονται τα τρωτά σημεία των ανθρώπων για κέρδος. Αυτή η εξέλιξη σηματοδοτεί επίσης τον θάνατο για την πρόταση κανονισμού για την προστασία της ιδιωτικής ζωής ηλεκτρονικών επικοινωνιών, το οποίο πιθανότατα θα χωριστεί σε τρία ξεχωριστά νομοθετικά πλαίσια: ένα για τα cookies ιστού, ένα για την ψηφιακή διαφήμιση και ένα για τη διατήρηση δεδομένων.

Ενώ η διαίρεση αυτών των θεμάτων θα μπορούσε να βοηθήσει στην άρση του αδιεξόδου που αντιμετώπισε ο κανονισμός για την προστασία του απορρήτου των ηλεκτρονικών επικοινωνιών στο Συμβούλιο, αυτός ο κατακερματισμός απειλεί να κρύψει την ουσιαστική αλληλεπικάλυψη μεταξύ κρατικής και εταιρικής επιτήρησης και την ανάγκη να αντιμετωπιστεί η εκμετάλλευση των προσωπικών δεδομένων των ανθρώπων από τους δύο τομείς.

Η έκθεση Fitness Check υποστηρίζει ότι η αποτελεσματικότητα των υφιστάμενων νόμων για τους καταναλωτές διακυβεύεται από ζητήματα όπως η νομική αβεβαιότητα και ο κατακερματισμός. Αυτές οι προκλήσεις επιδεινώνονται από την ταχύτητα με την οποία οι εταιρείες τεχνολογίας ρίχνουν νέα προϊόντα και υπηρεσίες στην αγορά χωρίς να αξιολογούν σωστά τον αντίκτυπό τους στην κοινωνία και, ειδικότερα, στα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες.

Η έκθεση υπογραμμίζει επίσης την αυξανόμενη και περίπλοκη μη συμμόρφωση από εταιρείες τεχνολογίας, κάτι που οι οργανώσεις ψηφιακών δικαιωμάτων καταγγέλλουν εδώ και χρόνια. Πολλοί ιδιωτικοί παράγοντες, ιδίως εταιρείες μεγάλης τεχνολογίας και διαμεσολαβητές τεχνολογίας διαφημίσεων, έχουν γίνει ολοένα και πιο ικανοί στο να δημιουργούν την ψευδαίσθηση της συμμόρφωσης με το νόμο, παρακάμπτοντας παράλληλα την πραγματική ευθύνη στο όνομα της «καινοτομίας» ή της «ανταγωνιστικότητας». Ένα πολύ συνηθισμένο παράδειγμα αυτής της ψευδαίσθησης συμμόρφωσης είναι τα λεγόμενα μπάνερ cookie, μια εφεύρεση από τη βιομηχανία της τεχνολογίας διαφημίσεων για να δώσει στους ανθρώπους την  εμφάνιση μιας επιλογής που απλώς συνεχίζει να εκμεταλλεύεται τα προσωπικά τους δεδομένα ανεξάρτητα από το αν συναινούν ή όχι σε αυτό.

Οι κακόβουλες πρακτικές των Big Tech έχουν γίνει ευρέως διαδεδομένες

Η αναφορά Fitness Check προσδιορίζει πέντε κρίσιμες κατηγορίες προβληματικών πρακτικών βρίσκονται συχνά σε εφαρμογές που απευθύνονται σε καταναλωτές και σε διαδικτυακές πλατφόρμες που απαιτούν στοχευμένη προσοχή και αντικατοπτρίζουν την αυξανόμενη ανισορροπία ισχύος μεταξύ των εταιρειών τεχνολογίας και των χρηστών:

  1. Παραπλανητικό σχέδιο: Χειριστικοί σχεδιασμοί διεπαφής και λειτουργίες που παραπλανούν τους χρήστες να κάνουν επιλογές που διαφορετικά δεν θα είχαν κάνει, συχνά υπονομεύοντας τη συναίνεση μετά από ενημέρωση. Αυτές οι πρακτικές συχνά αξιοποιούν δεδομένα συμπεριφοράς για να καθοδηγήσουν τους χρήστες σε αποφάσεις που ωφελούν πρώτα τις εταιρείες.
  2. Εθιστικό σχέδιο: Στρατηγικές που εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη ψυχολογία, ενθαρρύνοντας την καταναγκαστική χρήση και μειώνοντας την αυτονομία των χρηστών έναντι των ψηφιακών συνηθειών τους. Η παρακολούθηση των μοτίβων συμπεριφοράς των χρηστών δίνει τη δυνατότητα στις εταιρείες να βελτιστοποιήσουν αυτά τα σχέδια και να εδραιώσουν περαιτέρω τους χρήστες σε κύκλους εθισμού.
  3. Εξατομίκευση: Παρεμβατικές τεχνικές που εκμεταλλεύονται την οικεία γνώση για μεμονωμένους χρήστες προκειμένου να τους στοχεύσουν με συγκεκριμένο περιεχόμενο και διαφημίσεις. Δίνουν στις εταιρείες ένα ευδιάκριτο πλεονέκτημα όσον αφορά τη χειραγώγηση των χρηστών, την εκμετάλλευση των τρωτών σημείων τους και τη διάκριση εις βάρος τους. Η εξατομίκευση εγείρει ανησυχίες σχετικά με το απόρρητο, την αυτονομία και τη δικαιοσύνη, ειδικά όταν η δημιουργία προφίλ πραγματοποιείται χωρίς σαφή συναίνεση ή διαφανείς πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο χρήσης των προσωπικών δεδομένων.
  4. Εμπόριο μέσων κοινωνικής δικτύωσης: Μάρκετινγκ επιρροής και άλλες εμπορικές πρακτικές που συχνά στερούνται διαφάνειας και δυσκολεύουν τους καταναλωτές να διακρίνουν γνήσιο περιεχόμενο από διαφημιστικό υλικό, με ιδιαίτερα επιβλαβείς επιπτώσεις στους ανηλίκους και την ψυχική υγεία.

Οι παραπάνω πρακτικές είναι ευρέως διαδεδομένες και υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη για ισχυρότερη νομοθεσία για τη διασφάλιση της τήρησης των ψηφιακών δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του απορρήτου, της προστασίας δεδομένων, της λογοδοσίας, της διαφάνειας και της ενδυνάμωσης των χρηστών στους διαδικτυακούς χώρους. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, το  μοντέλο «Pay or Okay»., όπου τα άτομα πρέπει είτε να πληρώσουν για το δικαίωμά τους στο απόρρητο είτε να αποδεχτούν κατώτερο απόρρητο σε αντάλλαγμα για ονομαστικά δωρεάν υπηρεσίες. Το Pay or Okay ενισχύει τις ανισότητες και υπονομεύει την ιδιωτική ζωή ως βασικό δικαίωμα για όλους, ανεξάρτητα από τις οικονομικές τους δυνατότητες. Το μοντέλο αγνοεί τα καθιερωμένα πλαίσια για την προστασία δεδομένων, τον ανταγωνισμό και τις πρακτικές των καταναλωτών.

Οι καταναλωτές είναι άνθρωποι με δικαιώματα πέρα ​​από το δίκαιο των καταναλωτών

Η πρωτοβουλία της ΕΕ για την ψηφιακή δικαιοσύνη είναι ευπρόσδεκτη και θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη ενός σαφούς και εφαρμοστέου πλαισίου που διασφαλίζει ισχυρή προστασία των καταναλωτών, σύμφωνα με τους στόχους της ΕΕ για την ψηφιακή δικαιοσύνη. Οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών υποστηρίζουν πλήρως ισχυρότερα πρότυπα προστασίας των καταναλωτών και επαινούν τις προσπάθειες του BEUC να υποστηρίξει ένα πιο δίκαιο οικοσύστημα για τους καταναλωτές και να πιέσει για ένα ολοκληρωμένο νομοθετικό πλαίσιο (PDF). Ωστόσο, το αναγνωρίζουν επίσης ότι οι άνθρωποι είναι κάτι περισσότερο από καταναλωτές. Αυτές οι πρακτικές έχουν εκτεταμένες επιπτώσεις στα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα, καθώς και στη συνολική ευημερία της κοινωνίας και της δημοκρατίας.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτή η πρωτοβουλία θα πρέπει άμεσα αντιμετώπιση της τεράστιας βιομηχανίας εμπορικής επιτήρησης και των πρακτικών εκμετάλλευσης της αγοράς, τις οποίες οι εταιρείες τεχνολογίας έχουν ενσωματώσει τόσο επιτυχώς και βαθιά στην καθημερινή μας ζωή. Πάρτε, για παράδειγμα, το  Cookie Pledge, μια πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με στόχο την προώθηση θετικών αλλαγών στην εμπορική επιτήρηση ενθαρρύνοντας τις εταιρείες να μειώσουν την παρεμβατική παρακολούθηση. Η πρωτοβουλία είχε πολλές θετικές πτυχές στην προστασία του απορρήτου των χρηστών και στην ενδυνάμωση τους με μεγαλύτερο έλεγχο στα δεδομένα τους. Το Pledge τελικά απέτυχε να επιτύχει τους στόχους του, κυρίως επειδή ο εθελοντικός χαρακτήρας του εξαρτιόταν από την προθυμία των εταιρειών να συμμορφωθούν – πολλές από τις οποίες έδειχναν ελάχιστο ενδιαφέρον για να το κάνουν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μια νέα νομοθεσία για την ψηφιακή δικαιοσύνη πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα μέρη της πρότασης του κανονισμού για την προστασία της ιδιωτικής ζωής ηλεκτρονικών επικοινωνιών που είναι απαραίτητα για την αποτελεσματική ρύθμιση της εμπορικής επιτήρησης.

Εδώ είναι οι αρχές που πρέπει να καθοδηγούν αυτήν την προσπάθεια, σύμφωνα με τις αρχές των οργανώσεων ψηφιακών δικαιωμάτων  σχετικά με την πρόταση κανονισμού για την προστασία της ιδιωτικής ζωής ηλεκτρονικών επικοινωνιών και την προηγούμενη δουλειά μας για την παρακολούθηση διαφημίσεων:

  • Εκμεταλλευτικές πρακτικές όπως οι διαφημίσεις παρακολούθησης και οι τοίχοι παρακολούθησης θα πρέπει να καταργηθούν σταδιακά, και άλλες μορφές παρακολούθησης χρηστών θα πρέπει να ρυθμιστούν αυστηρά.
  • Επεξεργασία δεδομένων ηλεκτρονικών επικοινωνιών, δηλαδή οι πληροφορίες που σχετίζονται με μηνύματα και αλληλεπιδράσεις που αποστέλλονται ή λαμβάνονται μέσω ψηφιακών συσκευών και πλατφορμών, θα πρέπει να περιορίζονται σε αυστηρά καθορισμένους, νόμιμους και αναλογικούς σκοπούς, διασφαλίζοντας ότι οι χρήστες έχουν σαφή γνώση του τρόπου χρήσης των δεδομένων τους και τη δυνατότητα ανάκλησης της συγκατάθεσής τους ανά πάσα στιγμή χωρίς ζημία.
  • Παραπλανητικές πρακτικές σχεδιασμού σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες και υπηρεσίες θα πρέπει να απαγορευθούν υπέρ των προτύπων σχεδιασμού που σέβονται τα δικαιώματα των ανθρώπων, ενισχύουν την εμπιστοσύνη και προωθούν ένα ψηφιακό οικοσύστημα με επίκεντρο τον χρήστη.
  • Χαρακτηριστικά χειριστικού σχεδιασμού ότι ο υποστηρικτικός εθισμός, ιδιαίτερα εκείνοι που στοχεύουν ευάλωτες ομάδες όπως τα παιδιά και οι έφηβοι, θα πρέπει να απαγορευθεί.
  • Πρακτικές εξατομίκευσης θα πρέπει να είναι διαφανής, με επίκεντρο τον χρήστη και να βασίζεται σε ουσιαστική συναίνεση. Αυτό απαιτεί σαφείς αποκαλύψεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούνται προσωπικά δεδομένα για την προσαρμογή περιεχομένου, υπηρεσιών και διαφημίσεων, καθώς και γνήσιο έλεγχο των χρηστών σχετικά με την έκταση και τη φύση της εξατομίκευσης. Οι χρήστες θα πρέπει να έχουν εύκολη πρόσβαση σε μηχανισμούς εξαίρεσης χωρίς να αντιμετωπίζουν οποιαδήποτε μορφή εξαναγκασμού ή χειραγώγησης. Οποιαδήποτε εξατομίκευση δεν πρέπει να εισάγει διακρίσεις και να μην εκμεταλλεύεται τρωτά σημεία ή να ενισχύει προκαταλήψεις.
  • Προκειμένου να αυξηθεί η ασφάλεια δικαίου, κάθε κανονιστικό πλαίσιο θα πρέπει να περιλαμβάνει σαφείς και ακριβείς ορισμούς που υποστηρίζουν την ακεραιότητα της νομολογίας του Δικαστηρίου και αποτρέπουν τα κενά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για μη συμμόρφωση.
  • Η απλοποίηση των υφιστάμενων κανόνων δεν πρέπει ποτέ να σημαίνει μείωση του πήχη όσον αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα. Αντίθετα, θα πρέπει να επικεντρωθεί σε αποσαφήνιση και εξορθολογισμό των κανονισμών να διασφαλιστεί ότι είναι ακριβείς στους ορισμούς τους, προσβάσιμες σε όλους και ότι δεν περιέχουν κενά αδυναμίες στην επιβολή τους.

Η έκθεση Digital Fairness Fitness Check της Ευρωπαϊκής Επιτροπής χρησιμεύει ως κρίσιμη υπενθύμιση ότι το ψηφιακό τοπίο απαιτεί την ακλόνητη προσοχή μας. Ζητήματα όπως τα παραπλανητικά και εθιστικά σχέδια διεπαφής και οι επεμβατικές πρακτικές παρακολούθησης δεν είναι απλώς τεχνικά ζητήματα. Αυτά επηρεάζουν άμεσα την τα θεμελιώδη δικαιώματα στην καθημερινή ψηφιακή ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι οργανώσεις ψηφιακών δικαιωμάτων υποστηρίζουν ισχυρούς κανονισμούς που αντιμετωπίζουν τον πολύπλοκο ιστό της εμπορικής επιτήρησης, προστατεύουν τα άτομα από την εκμετάλλευση δεδομένων και προωθούν έναν δίκαιο και δίκαιο ψηφιακό χώρο για όλους.

Πηγή άρθρου: https://edri.org/

Leave a Comment