Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ενημέρωσης έχουν πρόβλημα ανταγωνισμού και το όνομά του είναι το Facebook. Σήμερα, το Facebook και οι θυγατρικές του είναι πάνω από δέκα φορές πιο κερδοφόρες από τις δύο επόμενες μεγαλύτερες εταιρίες κοινωνικών μέσων εκτός της Κίνας – Twitter και Snapchat – μαζί. Έχει εδραιώσει την κυριαρχία της εξαγοράζοντας πιθανούς ανταγωνιστές προτού να έχουν την ευκαιρία να αναπτυχθούν (όπως το Instagram) και να κηρύξουν πολέμους εναντίον άλλων (όπως Snapchat) όταν δεν μπορεί.
Λόγω της μαζικής προσέγγισής του σε μεγάλο μέρος του κόσμου, η πλατφόρμα μπορεί να λογοκρίνει αποτελεσματικά τη δημόσια ομιλία, να πραγματοποιεί ψυχολογικά πειράματα και να επηρεάζει τις εκλογές στην κλίμακα ενός εθνικού κράτους. Και αν στους χρήστες δεν αρέσει ο τρόπος με τον οποίο το Facebook ασκεί αυτή τη δύναμη, δεν υπάρχει πουθενά αλλού τόσο πανταχού παρούσα ή πολυπληθής πλατφόρμα για να πάνε.
Θα χρειαστούν πολλές αλλαγές για να διορθωθούν αυτά τα προβλήματα, στην ελεύθερη έκφραση και αλλού, που προκαλούνται από την κυριαρχία του Facebook. Εάν πρόκειται να έχουμε μια πραγματική ευκαιρία , ένα πράγμα που πρέπει να αλλάξει είναι να δώσει το Facebook στους χρήστες του τον ουσιαστικό έλεγχο των δικών τους δεδομένων.
Η χρήση των δεδομένων χρηστών από το Facebook είναι το πιο πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο του. Χάρη στα εφέ του δικτύου, κάθε χρήστης που συμμετέχει σε ένα κοινωνικό δίκτυο το καθιστά πιο πολύτιμο για τους διαφημιζόμενους και πιο χρήσιμο σε όλους τους άλλους. Χωρίς κάποια πρόσβαση στα δεδομένα που έχει το Facebook, είναι πρακτικά αδύνατο οι startup πλατφόρμες να ανταγωνίζονται με το μεγαθήριο, που χρησιμοποιείται τώρα από το ένα τρίτο του κόσμου.
Ταυτόχρονα, οι τρόποι με τους οποίους το Facebook επιλέγει να μοιραστεί τα δεδομένα του συχνά πηγαίνουν άσχημα. Οι χρήστες έχουν δικαιολογημένα εξοργισθεί για να μάθουν για την ενοχλητική χρήση του Facebook και την κατάχρηση των δεδομένων του στο παρελθόν, συμπεριλαμβανομένου του πρόσφατου σκανδάλου Cambridge Analytica. Δεδομένου ότι αυτές οι παραβιάσεις εμπιστοσύνης συχνά έγιναν δυνατές από τις Application Programming Interfaces τρίτου μέρους (APIs) του Facebook, ορισμένοι αναλυτές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μια αναπόφευκτη ανταλλαγή μεταξύ της διαλειτουργικότητας και της ιδιωτικότητας.
Υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτό, αλλά είναι πολύ απλοϊκή. Και οδηγεί στον διορισμό του Facebook ως κάτοχο και προστάτη των δεδομένων του κόσμου.
Πιστεύουμε ότι υπάρχει ένας άλλος τρόπος να το δει κανείς.
Το Facebook πρέπει να επιτρέψει στους χρήστες να πάρουν πίσω τον έλεγχο των δικών τους δεδομένων. Αυτό δεν δημιουργεί τα ίδια προβλήματα ιδιωτικού απορρήτου, όπως αφήνοντας τρίτους να απορροφούν τα πάντα για όλους μας. Εάν γίνει με προσοχή, μπορεί να επιτευχθεί χωρίς να ανοίξει η πόρτα σε κάποιους όπως η Cambridge Analytica.
Επιπλέον, το Facebook πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται διαφορετικά για το πώς αλληλεπιδρά με τρίτους προγραμματιστές. Αντί να τους παρέχει πρόσβαση σε δεδομένα, αλλά τους αναγκάζει να εργάζονται μέσα στον περιφραγμένο κήπο τους, το Facebook πρέπει να χρησιμεύσει ως κόμβος, επιτρέποντας στους προγραμματιστές να δημιουργήσουν νέες εμπειρίες για χρήστες που χτίζουν την βασική υπηρεσία που προσφέρει και φιλοξενεί. Τελικά, το Facebook δεν χρειάζεται να είναι λιγότερο επιμελές για την προστασία των χρηστών από κακόβουλους. Απλώς πρέπει να σταματήσει “να τα προστατεύει” από νόμιμους ανταγωνιστές.
Το Facebook αναγνωρίζει ήδη ότι βρίσκεται υπό πίεση για να βελτιώσει την φορητότητα δεδομένων. Πριν λίγο καιρό, ανακοίνωσε ότι, μαζί με το Twitter, συμμετείχε στην πρωτοβουλία της Microsoft και της φορητότητας δεδομένων της Google, το Data Transfer Project. Ενώ επικροτούμε αυτήν την κίνηση όλων αυτών των τεχνολογικών εταιρειών, ανησυχούμε ότι τα σχέδια αυτά και παρόμοια προγράμματα θα χρησιμοποιηθούν για την αποτροπή της ρύθμισης χωρίς ουσιαστική αλλαγή του status quo. Το Data Transfer Project είναι ένα σύνολο εργαλείων και προτύπων που καθιστούν τεχνολογικά ευκολότερη τη μετακίνηση δεδομένων από το ένα μέρος στο άλλο. Ωστόσο, χωρίς ουσιαστικές αλλαγές στις πολιτικές και τις διαδικασίες του Facebook, αυτό το έργο από μόνο του δεν θα μας δώσει σημαντική χρησιμότητα μακριά από τους τεχνολογικούς γίγαντες ή τα εργαλεία που ενισχύουν τους ίδιους τους τελικούς χρήστες.
Πιστεύουμε ότι το Facebook θα πρέπει:
- Να δώσει στους χρήστες ένα εργαλείο για πραγματική φορητότητα δεδομένων. Αυτό περιλαμβάνει έναν τρόπο εξαγωγής της πλούσιας λίστας επαφών που φιλοξενεί το Facebook και των δεδομένων παρακολούθησης που συλλέγει το Facebook χωρίς ουσιαστική συγκατάθεση.
- Να επεκτείνει την πολιτική πλατφόρμας ώστε να μπορέσουν οι ανταγωνιστές, οι συνεργαζόμενοι φορείς και οι επόμενοι καινοτόμοι να συμμετέχουν. Να επιτρέπεται στους προγραμματιστές να χρησιμοποιούν τα API του Facebook για λογισμικό που τροποποιεί ή ανταγωνίζεται με την βασική εμπειρία Facebook.
- Να συνδεθεί με την επόμενη γενιά κοινωνικών δικτύων μέσω ανοικτών προτύπων. Να προσαρμοστούν τα API του Facebook για να χρησιμοποιηθούν τα πρωτόκολλα κοινωνικού ιστού του W3C όπου χρειάζεται και να επιτραπεί σε ανοικτές, ομοσπονδιακές υπηρεσίες όπως το Mastodon να συνεργαστούν με το Facebook.
Ας πάμε σε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με κάθε μία από αυτές.
Να γίνουν τα δεδομένα πραγματικά φορητά
Η φορητότητα δεδομένων επιτρέπει σε ένα χρήστη να μεταφέρει τα δεδομένα του και να το μεταφέρει σε διαφορετική πλατφόρμα. Πολλές εταιρείες τεχνολογίας έχουν υποστηρίξει από καιρό τη φορητότητα δεδομένων ως βασική αξία.
Το Facebook, ωστόσο, έχει ιστορικό να εκμεταλλευτεί τα χαρακτηριστικά φορητότητας που προσφέρουν άλλες εταιρείες ως μέσο για το τέλος του: την ανάπτυξη του δικού του δικτύου. Στα πρώτα της χρόνια, για παράδειγμα, το Facebook ωφελήθηκε πάρα πολύ από τις προσπάθειες μεταφοράς της Google. Το Facebook ενθάρρυνε τους χρήστες να κατεβάσουν τις λίστες επαφών τους από το Gmail και, στη συνέχεια, να τις ανεβάσουν στο Facebook, προκειμένου να αναπτύξουν το κοινωνικό τους δίκτυο.
Ταυτόχρονα, το Facebook πάντα σέρνει τα πόδια του όταν πρόκειται για φορητότητα από τη δική του πλατφόρμα. Στα πρώτα χρόνια του, το Facebook εμφάνισε τις διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των χρηστών στις σελίδες του προφίλ τους, όχι ως κείμενο, αλλά ως εικόνες, καθιστώντας δυσκολία να κατεβάσει καποιος τις λίστες με τα στοιχεία επικοινωνίας των φίλων ή ακόμα και να αντιγράψει και να επικολλήσει μια ενιαία διεύθυνση σε έναν πελάτη ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μέχρι πρόσφατα, το εργαλείο εξαγωγής δεδομένων του Facebook παρείχε στους χρήστες ένα ανυπέρβλητο, αδιαίρετο χάος κειμένου και HTML.
Ο ευρωπαϊκός κανονισμός περί προστασίας της ιδιωτικής ζωής των δεδομένων (GDPR), ο οποίος τέθηκε σε ισχύ στις 25 Μαΐου 2018, δηλώνει ότι η φορητότητα δεδομένων αποτελεί βασικό δικαίωμα για όλους τους ευρωπαίους πολίτες. Σύμφωνα με το GDPR, το πιο πρόσφατο εργαλείο εξαγωγής του Facebook επιτρέπει στους χρήστες να κατεβάζουν παντού τα δεδομένα τους σε μορφή JSON αναγνώσιμη από μηχανή. Ωστόσο, το εργαλείο εξαγωγής του Facebook περιλαμβάνει μόνο ένα μικρό υποσύνολο των δεδομένων που έχει στην πραγματικότητα η εταιρεία σχετικά με τους χρήστες του και δεν επαρκεί για να δώσει τη δυνατότητα στους χρήστες να παραλάβουν τα δεδομένα τους και να μεταφέρουν την επιχείρησή τους αλλού.
Η υπόσχεση του Facebook να συνεργαστεί με το Πρόγραμμα Μεταφοράς Δεδομένων είναι ενθαρρυντική, αλλά αν δεν το χρησιμοποιήσει ως ευκαιρία να αντιμετωπίσει ευρύτερα ζητήματα με τα υπάρχοντα εργαλεία, δεν θα σημαίνει ουσιαστική αλλαγή για τους χρήστες.
Απελευθέρωση της λίστας των φίλων
Το πιο πρόσφατο εργαλείο εξαγωγής δεδομένων του Facebook εξάγει τις λίστες φίλων – τα δομικά στοιχεία του κοινωνικού δικτύου και αναμφισβήτητα τα δεδομένα που είναι πιο κρίσιμα για το ανταγωνιστικό του πλεονέκτημα – με τη μορφή ονομάτων απλού κειμένου χωρίς μοναδικά αναγνωριστικά. Αυτό καθιστά αδύνατο για έναν χρήστη να πάρει τη λίστα των φίλων του σε μια ανταγωνιστική υπηρεσία. Οποιοδήποτε κοινωνικό δίκτυο προσπαθεί να αναλύσει τη λίστα του Facebook δεν θα μπορέσει να πει εάν ο John Smith αναφέρεται στον John Smith στο Haight-Ashbury, John Smith στη Σρι Λάνκα ή στον John Smith τον Βρετανό εξερευνητή του 17ου αιώνα.
Το Facebook ισχυρίστηκε ότι δεν θέλει να επιτρέψει στους χρήστες να εξάγουν τις διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των φίλων τους για λόγους προστασίας της ιδιωτικής ζωής, αλλά να θυμάστε ότι το Facebook ήταν περισσότερο από ευτυχής να επωφεληθεί από το εργαλείο του Gmail για να αναπτύξει το δικό του δίκτυο. Το Facebook θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα καλύτερο εργαλείο εξαγωγής χωρίς να εγείρει σκληρά ερωτήματα σχετικά με την ιδιωτικότητα. Η συσχέτιση ονομάτων με μοναδικά αναγνωριστικά, όπως “John Smith, αριθμός χρήστη 100372813”, θα επιτρέψει στις ανταγωνιστικές υπηρεσίες να αποσαφηνίσουν κοινά ονόματα.
Δεν είναι μόνο ανταγωνιστικές εταιρείες κοινωνικών μέσων που θα επωφεληθούν. Οι λίστες φίλων του Facebook είναι ουσιαστικά πλούσιες “λίστες επαφών” που δίνουν τα άλλα προϊόντα της, ειδικά το WhatsApp και το Messenger, ένα ξεχωριστό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Το Facebook χτίστηκε με δεδομένα που μεταφέρθηκαν από τις υπάρχουσες υπηρεσίες της εποχής του. Τώρα, ήρθε η ώρα να επιστρέψετε την εύνοια.
Να επιτρέπεται στους χρήστες να βλέπουν πως παρακολουθούνται
Ένας άλλος τομέας όπου το εργαλείο του Facebook λείπει είναι τα διαφημιστικά δεδομένα που εξάγει. Η εταιρεία παρακολουθεί κάθε φορά που χρησιμοποιείτε μία από τις εκατοντάδες χιλιάδες ιστότοπους και εφαρμογές που χρησιμοποιούν την τεχνολογία Facebook και χρησιμοποιεί αυτά τα δεδομένα για να στοχεύσει διαφημίσεις. Μπορείτε να δείτε μια λίστα με “θέματα” που το Facebook πιστεύει ότι σας ενδιαφέρουν, αλλά δεν υπάρχει αρχείο των δεδομένων περιήγησης που χρησιμοποιεί η εταιρεία για να καθορίσει αυτά τα ενδιαφέροντα.
Με αυτούς τους trackers, το Facebook ασχολείται με μαζική, χωρίς συγκατάθεση παρακολούθηση των συνηθειών των χρηστών του τόσο στο διαδίκτυο όσο και στα τηλέφωνά τους. Δεν μπορείτε να εξαιρεθείτε από τη συλλογή ή να διαγράψετε αυτά τα δεδομένα – το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να το σταματήσετε με έναν αποκλεισμό παρακολούθησης όπως το Privacy Badger. Πιστεύουμε ότι το Facebook θα πρέπει να το σταματήσει αυτό εντελώς, ή τουλάχιστον να ενημερώνει τους χρήστες για το τι ξέρει: να σας παρέχει το λεπτομερές αρχείο του για το πού βρισκόσασταν, για ποιους ιστότοπους επισκεφθήκατε και τους διαφημιστές που έχουν πληρώσει το Facebook για να εμφανίζονται προσωπικά σε εσάς.
Πρόσφατα, το Facebook έχει υπαινιχθεί ότι δίνει στους χρήστες τη δυνατότητα να διαγράψουν τα ιστορικά δεδομένα παρακολούθησης σχετικά με αυτά. Αυτό θα ήταν ένα μεγάλο βήμα μπροστά, αλλά τελικά, οι χρήστες αξίζουν πλήρη έλεγχο του πότε και πώς παρακολουθούνται. Αυτό περιλαμβάνει πρόσβαση πρώτης κατηγορίας στα λεπτομερή δεδομένα που έχει το Facebook.
Διασύνδεση, Ομοσπονδία, Καινοτομία
Η διαλειτουργικότητα είναι ο βαθμός στον οποίο η υποδομή μιας πλατφόρμας μπορεί να συνεργαστεί με άλλους. Στη γλώσσα του λογισμικού, η διαλειτουργικότητα επιτυγχάνεται συνήθως μέσω Application Programming Interfaces (APIs) – διεπαφών που επιτρέπουν σε άλλους προγραμματιστές να αλληλεπιδράσουν με μια υπάρχουσα υπηρεσία λογισμικού. Για παράδειγμα, τα API του Facebook επιτρέπουν σε εφαρμογές τρίτων κατασκευαστών να επαληθεύουν την ταυτότητα ενός χρήστη, να έχουν πρόσβαση στα δεδομένα τους και ακόμη και να δημοσιεύουν το λογαριασμό τους με την άδεια του συγκεκριμένου χρήστη.
Όταν μεγάλες εταιρείες δημιουργούν διαλειτουργικές πλατφόρμες, είναι συχνά ένα όφελος για όλους. Οι “επόμενοι πρωτοπόροι” μπορούν να αξιοποιήσουν τα εργαλεία που η πλατφόρμα έχει πρωτοπορήσει για να προσφέρει καλύτερη εμπειρία στους χρήστες της πλατφόρμας, να προσφέρει καινοτόμα εργαλεία που βασίζονται στα δυνατά σημεία της πλατφόρμας και να επιτρέπουν στους χρήστες να αλληλεπιδρούν ταυτόχρονα με πολλές μεγάλες υπηρεσίες. Για παράδειγμα, το PadMapper ξεκίνησε με την οργάνωση δεδομένων σχετικά με τη στέγαση ενοικίου που τραβήχτηκε από τις θέσεις Craigslist και την παρουσίασε με έναν χρήσιμο τρόπο. Το Trillian επέτρεψε στους χρήστες να χρησιμοποιούν πολλαπλές υπηρεσίες άμεσων μηνυμάτων μέσω του ίδιου προγράμματος-πελάτη και πρόσθεσαν χαρακτηριστικά όπως κρυπτογράφηση πάνω από το AIM, το Skype και το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Σε μεγαλύτερη κλίμακα, η ψηφιακή διαλειτουργικότητα επιτρέπει αποκεντρωμένες, ομοσπονδιακές υπηρεσίες όπως το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, τα σύγχρονα τηλεφωνικά δίκτυα και το World Wide Web. Η έλλειψη πραγματικής διαλειτουργικότητας του Facebook, ειδικά για την ενίσχυση ή την ανταγωνιστικότητα των υπηρεσιών, είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους έχει εδραιώσει τη θέση του.
Το app review να προστατεύει τους χρήστες, και να μην καταπνίγει την καινοτομία
Το σκάνδαλο Cambridge Analytica ήταν αποτέλεσμα του Facebook που προσφέρει εξαιρετικά ισχυρά API σε εφαρμογές τρίτων. Το Facebook έκανε πολύ εύκολο για τις εφαρμογές να ζητούν δεδομένα σχετικά με τους χρήστες και όλους τους φίλους τους και είναι πολύ εύκολο για τους χρήστες να συμφωνούν στην ανταλλαγή δεδομένων χωρίς να κατανοούν τις συνέπειες.
Σε απάντηση στο σκάνδαλο, το Facebook έχει σφίξει όλο τον έλεγχο των διαλειτουργικών εργαλείων τους και έχει αφαιρέσει εν μέρει ορισμένα από τα πιο προβληματικά API. Ωστόσο, το σκάνδαλο έδωσε επίσης στην εταιρεία μια δικαιολογία για να κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα για τους υποψήφιους καινοτόμους. Πρέπει να ξεμπερδέψουμε τα δύο, αν θέλουμε να μειώσουμε την ισχύ του Facebook.
Επί του παρόντος, η “πολιτική πλατφόρμας“, την οποία το Facebook απαιτεί από τους προγραμματιστές να συμφωνήσουν, προκειμένου να χρησιμοποιήσουν τα API του, σχεδιάστηκε για να προστατεύσει τα ενδιαφέροντα του Facebook τόσο όσο, αν όχι περισσότερο από, των χρήστών του. Για παράδειγμα, το τμήμα 4.2 εμποδίζει την προσφορά “εμπειριών που αλλάζουν τον τρόπο εμφάνισης και λειτουργίας του Facebook”. Αυτό εμποδίζει ρητώς τους προγραμματιστές εφαρμογών να προσπαθούν να βελτιώσουν το περιβάλλον χρήστη ή ακόμη και να επιτρέψουν στους χρήστες να το προσαρμόσουν μόνοι τους. Άλλες ρήτρες, όπως “να σέβονται τα όρια που έχουμε θέσει στη λειτουργικότητα του Facebook”, αντικατοπτρίζουν παρομοίως την επιθυμία του Facebook να διατηρήσει τον αυστηρό έλεγχο των τρόπων με τους οποίους οι χρήστες αλληλεπιδρούν με τα δεδομένα τους στην πλατφόρμα.
Επιπλέον, η ενότητα 4.1 αναφέρει: “Μην αναπαράγετε βασικές λειτουργίες που παρέχει το Facebook ήδη.” Αυτό δίνει στην εταιρία λόγους να απορρίψει οποιοδήποτε ανταγωνιστικό κοινωνικό δίκτυο που θα ομοσπονδία της υπηρεσίας της με το Facebook.
Το app review είναι μια σημαντική πρακτική και το Facebook πρέπει να συνεχίσει να δουλεύει πάνω σε αυτό για να αποτρέψει τους κακόβουλους προγραμματιστές να αξιοποιήσουν την πλατφόρμα τους για να βλάψουν τους χρήστες. Ωστόσο, η εταιρεία θα πρέπει να επιτρέψει σε άλλους να αξιοποιήσουν και να διαφέρουν από αυτό που έχει δημιουργήσει με ουσιαστικούς τρόπους. Μια τεράστια και ισχυρή πλατφόρμα όπως το Facebook πρέπει να είναι ένα σημείο συνάντησης για τους καινοτόμους, όχι ένα μέσο για την εταιρεία να επιβάλει μια μοναδική εμπειρία σε όλους στο δίκτυο της.
Διασύνδεση με την επόμενη γενιά ενοποιημένων κοινωνικών δικτύων
Η επιτυχής διαλειτουργικότητα τροφοδοτείται σχεδόν πάντα από ανοικτά πρότυπα. Το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο είναι ένα καλό παράδειγμα. Χάρη σε ευρέως υιοθετημένα πρωτόκολλα όπως το SMTP και το IMAP, μπορείτε να εγγραφείτε για λογαριασμό στο FastMail και να στείλετε μηνύματα στους φίλους σας που χρησιμοποιούν τα Gmail, Yahoo, AOL και Microsoft χωρίς προβλήματα. Το Email είναι μια ομοσπονδιακή υπηρεσία: περιλαμβάνει πολλούς αποκεντρωμένους, ανεξάρτητους παρόχους υπηρεσιών που επικοινωνούν με ένα σύνολο κοινών, ανοικτών προτύπων. Ως αποτέλεσμα, οι χρήστες επιλέγουν τόσο την εταιρεία που εμπιστεύονται για να φιλοξενήσουν τα μηνύματά τους όσο και το λογισμικό που χρησιμοποιούν για την πρόσβαση σε αυτά.
Το Facebook θα πρέπει να προσαρμόσει τα API τους για να συνεργαστεί με τα πρόσφατα αναπτυγμένα πρωτόκολλα κοινωνικού ιστού του World Wide Web Consortium, όπως το ActivityStreams και το ActivityPub. Αυτό θα έδινε στους προγραμματιστές μια σταθερή και ευέλικτη διεπαφή στην πλατφόρμα του Facebook και θα επέτρεπε στο Facebook να διαλειτουργήσει με την επόμενη γενιά ομοσπονδιακών υπηρεσιών όπως η Mastodon. Στο μέλλον, το Facebook θα μπορούσε να γίνει μόνο ένα από ένα τεράστιο δίκτυο ανεξάρτητων κοινωνικών διακομιστών. Οι χρήστες θα μπορούσαν να επιλέξουν να φιλοξενήσουν τα δεδομένα τους στην υπηρεσία με τις δυνατότητες και τις πολιτικές που προτιμούν και εξακολουθούν να είναι σε θέση να αλληλεπιδρούν με τους φίλους τους στο Facebook και αλλού.
Δεν είναι μόνο το Facebook
Υπήρξε μια περίοδος κατά την οποία η φορητότητα των δεδομένων θεωρήθηκε θετικός στόχος για τις αναδυόμενες εταιρείες τεχνολογίας: ο Mark Zuckerberg είπε πρόσφατα – με ένα λυπηρό τόνο – ότι ήταν κάτι που οι μηχανικοί του Facebook εξέτασαν πριν από πολλά χρόνια:
Νομίζω ότι νωρίς στην πλατφόρμα είχαμε αυτό το πολύ ιδεαλιστικό όραμα γύρω από το πώς η φορητότητα των δεδομένων θα επέτρεπε όλες αυτές τις διαφορετικές νέες εμπειρίες και νομίζω ότι η ανατροφοδότηση που πήραμε από την κοινότητά μας και από τον κόσμο είναι ότι το απόρρητο και η παραμονή των δεδομένων κλειδωμένα είναι πιο σημαντικό για τους ανθρώπους από ό,τι ίσως να διευκολύνονται να πάρουν περισσότερα δεδομένα και να έχει διαφορετικές εμπειρίες.
Διαφωνούμε πως πρέπει να ερμηνεύεται το σχόλιο που λαμβάνει το Facebook από χρήστες και νομοθέτες. Αυτό που θέλουν οι χρήστες είναι τόσο η ασφάλεια όσο και ο πραγματικός έλεγχος της εμπειρίας τους – και δεν θέλουν να παραχωρήσουν πώς να το κάνουν αποκλειστικά σε αυτό που κρίνει κατάλληλο ο Mark Zuckerberg.
Αλλά, για να είμαστε σαφείς, δεν μπορεί να είναι αρκετή η επιλογή ανάμεσα στο να αποφασίσει το Facebook ποιες είναι οι ανάγκες σας ή το Google ή το Twitter ή η Microsoft. Όταν μιλάμε για περίπου 8 δισεκατομμύρια ανθρώπους, είναι αδιανόητο ότι μια χούφτα (σε μεγάλο βαθμό αμερικανικές) εταιρείες θα είναι σε θέση να επιτύχουν αυτή την ισορροπία για όλους.
Με πρωτοβουλίες όπως το Data Transfer Project, ανησυχούμε ότι οι εταιρείες αυτές ενεργούν ήδη σαν να είναι η πιο σημαντική φορητότητα μεταξύ της δικής τους κοινής αντίληψης για το τι είναι μια υπηρεσία Διαδικτύου. Το Data Transfer Project θα επιτρέψει στους χρήστες να μετακινούν δεδομένα απευθείας μεταξύ δύο υπηρεσιών, αλλά μένει να δούμε τι δεδομένα Facebook σας επιτρέπει να μεταφέρετε και πού επιτρέπει την μετάβαση αυτών των δεδομένων. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν περισσότερα για το Διαδίκτυο απ ‘ότι η έκδοση αυτής της δεκαετίας. Όλες αυτές οι εταιρείες πρέπει να επιστρέψουν τον έλεγχο των δεδομένων των ανθρώπων, έτσι μπορούμε να αποφασίσουμε τι θέλουμε να κάνουμε με αυτό.
Πώς θα φτάσουμε εκεί
Το Facebook έχει τη δύναμη να κάνει όλες αυτές τις αλλαγές από μόνο του. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε μια πιο κοινωνικά υπεύθυνη εταιρεία, μια καλύτερη εμπειρία για τους χρήστες της και έναν πιο ισότιμο ανταγωνισμό για τον ανταγωνισμό της. Εάν η εταιρεία δεν είναι διατεθειμένη να βοηθήσει, οι κυβερνήσεις μπορεί να χρειαστεί να μπουν μέσα. Το Κογκρέσο μπορεί να εγκρίνει νόμους που επιβάλλουν την πραγματική φορητότητα δεδομένων, όπως συμβαίνει ήδη στην Ευρώπη από το GDPR. Τέτοιοι νόμοι θα πρέπει να απαιτούν την πρόσβαση σε δεδομένα όπως η λίστα φίλων του χρήστη σε ένα χρήσιμο σχήμα. Η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου (FTC) έχει εξουσία να επιβάλλει “διορθωτικά μέτρα συμπεριφοράς” σε εταιρείες που παραμένουν παράνομα στην αγορά. Τα διορθωτικά μέτρα για τη φορητότητα των δεδομένων και τη διαλειτουργικότητα θα μπορούσαν να αποτελέσουν μέρος μιας αντιμονοπωλιακής λύσης ή διαπραγματεύσεων με την FTC.
Και αν ορισμένοι πολιτικοί είναι διατεθειμένοι να ρυθμίσουν την τεχνολογική βιομηχανία, υπάρχουν ακόμη εργασίες που θα μπορούσαν να γίνουν για να εξουσιοδοτηθούν οι χρήστες να επιδιορθώσουν το ίδιο το πρόβλημα – καθορίζοντας νόμους που εμποδίζουν τους χρήστες να επαναφέρουν τα δεδομένα τους. Το Facebook και οι άλλοι τεχνολογικοί γίγαντες απομακρύνονται από τα δεδομένα τους, ακόμη και από τους τελικούς χρήστες, μέσω των στενών όρων παροχής υπηρεσιών που επιδιώκουν να περιορίσουν ό, τι μπορούν να κάνουν οι χρήστες – ή τα εργαλεία τους – σε έναν ιστότοπο ή μια υπηρεσία. Οι χρήστες δεν πρέπει να φοβούνται να χάσουν την πρόσβαση στο λογαριασμό τους, μόνο και μόνο επειδή αποφάσισαν να κατεβάσουν ή να σβήσουν τα δικά τους δεδομένα από αυτό. Και κανένας στην οικολογία του Διαδικτύου δεν θα πρέπει να φοβάται τη δίωξη από τα καταστατικά όπως η CFAA για την ενδυνάμωση των χρηστών να μετακινούν, να διαγράφουν ή να εξετάζουν τα δεδομένα που έχουν οι μεγάλες τεχνολογίες πάνω τους.
Καμία από αυτές τις λύσεις δεν είναι πανάκεια. Το Facebook εκμεταλλεύεται άλλα είδη ισχύος στην αγορά τα οποία οι μικρότερες εταιρείες μπορεί να μην είναι σε θέση να ξεπεράσουν και τις οποίες ίσως χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε με άλλους τρόπους. Αλλά η φορητότητα των δεδομένων και η διαλειτουργικότητα θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μετατροπή του Facebook από ένα εμπόδιο σε έναν καταλύτη για την καινοτομία.
Εάν ήταν πιο εφικτό για τους χρήστες να πάρουν τα δεδομένα τους και να μετακινηθούν αλλού, το Facebook θα πρέπει να ανταγωνιστεί με τη δύναμη του προϊόντος του και όχι με τη δυσκολία να ξεκινήσει. Και αν η πλατφόρμα ήταν πιο διαλειτουργική, οι μικρότερες εταιρείες θα μπορούσαν να συνεργαστούν με την υποδομή που έχει δημιουργήσει το Facebook για να δημιουργήσει νέες καινοτόμες εμπειρίες και να ανοίξει νέες αγορές. Οι χρήστες είναι παγιδευμένοι σε ένα στάσιμο, άρρωστο σύστημα. Η ελευθέρωση των δεδομένων τους και ο έλεγχός τους είναι τα πρώτα βήματα προς μια θεραπεία.
Πηγή άρθρου: https://www.eff.org/